Πετρώνουν τα συναισθήματα, αν και εφόσον παρέλθει ο χρόνος και δεν είναι σε θέση κανένας απ’ τους δυο να δει και να καταλάβει την ουσία ,την αξίας της σχέσης και την καταντά υπόσχεση.
Δαφνοστολίζουμε με τις πικροδάφνες της υποταγής και του φόβου, ενάντια στα λούλουδα που θα ‘πρεπε της άνοιξης και της προσμονής, αφήνοντας τους χειμώνες να συνεπαίρνουν τους φόβους και τους ενδοιασμούς μας .
Καταδικάζουμε σε έδρανα τις τύχες μας , χωρίς να ‘μαστε σε θέση να αντιπαραταχτούμε και να διαφωνήσουμε ακόμα και με τις δικές μας πεποιθήσεις, αφού για τα καλά εδραιώθηκε ο εγωισμός και η παράνοια.
Μη φοβηθείτε τη λέξη και δεν την ξεστομίσετε, μόνο και μόνο για να φανείτε καλοί και να αποποιηθείτε των ευθυνών σας.
Σταθείτε απέναντι στον καθρέφτη σας ,όπως το κάνω κι εγώ και βρήκα ειλικρινά και τον εαυτό μου και την υγειά μου που λένε.
Δεν αποποιούμαι των ευθυνών μου, παρά φροντίζω να φορτίσω τις μπαταρίες της ζωής μου και να ανακοινώνω συχνά πυκνά τις δημιουργικές της εκφάνσεις και φάσεις διεκπαιρεώσεων στόχων και επιδιώξεών μου.
Αν δείτε για τα καλά το δικό σας εαυτό ,απομονωμένο απ τα υπόλοιπα στοιχεία ,συμπλέγματα που δαπανάται ώρες μέρες, χρόνια, θα καταλήξετε πως το συμπέρασμα, θα ναι ένα και ωφέλιμο.
Οι πύργοι που χτίζουμε ,άσχετα αν πιστεύουμε πως είναι γεροί και σταθεροί, να ξέρετε πως από μέσα ,αν παρεισφρύσουν ζιζάνια εκτόπισης συναισθημάτων , τότε και μόνο τότε κλωνίζονται τα θεμέλιά τους .
Τι κι αν είναι πέτρινοι, τι κι αν είναι σε στέρεα πιστεύουμε πετρώματα της ψυχής ,νου και καρδιάς.
Αν δεν είμαστε σε θέση να θωρακίσουμε το είναι μας , να στερεώσουμε τα πιστεύω μας και να μην μπαλαντζάρει το χτες με το σήμερα ,το σήμερα με το αύριο ,τότε και μόνο τότε θα χτίσουμε το δικό μας παλάτι.
Γεμάτο από αλήθειες , συγκρούσεις μεν, αλλά ποτέ μετωπικές παρά , δίπλα δίπλα, ώστε να αποφευχθούν οι επί τόπου απώλειες ,απομάκρυνσης και εναπόθεσης αιτιών και δικαιολογιών, ασύστολες και ανέντιμες .
