«Καγκελάριος σε εφεδρεία». Είναι ο τίτλος του περιοδικού Spiegel που κυκλοφορεί σήμερα. Και ο υπότιτλος: «Πολεμιστής με το στανιό. Πώς το δράμα στην Ουκρανία άλλαξε τον καγκελάριο και τη χώρα».
Οι δύο αρθρογράφοι θέτουν αμέσως το ερώτημα:
«Ο Σολτς είχε φήμη σκληρού διαπραγματευτή και έξυπνου στρατηγικού νου, αλλά ως καγκελάριος φαντάζει χλωμός και οδηγούμενος από τις καταστάσεις.
»Μπορεί να οδηγήσει ο ίδιος τους Γερμανούς σε ένα σημείο καμπής που ο ίδιος έθεσε ως στόχο;».
Από την πρώτη σελίδα και τις πρώτες εικόνες του εκτενούς δημοσιεύματος ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πού θέλουν να καταλήξουν οι αρθρογράφοι.
Μεταφέρουμε ένα απόσπασμα για το πώς τον ψυχογραφούν:
«Η πύλη της καγκελαρίας μέχρι την μεγάλη τέντα στη νότια είσοδο του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού του Βερολίνου απέχει 500 βήματα.
»Με τα πόδια πέντε λεπτά. Για τον καγκελάριο της Γερμανίας δεν θα ήταν κόπος να πήγαινε να δει εκεί το μέρος όπου καταφθάνουν κατά χιλιάδες πρόσφυγες από την Ουκρανία.
»Τους χιλιάδες εθελοντές που τους φροντίζουν, τους καταγράφουν και τους βάζουν σε λεωφορεία…
»Η επίσκεψη ενός σιδηροδρομικού σταθμού θα ήταν για τον Σολτς μια συναισθηματική χειρονομία για μια κοινωνία που μετά από δύο χρόνια πανδημίας και 4 εβδομάδες πολέμου στην Ουκρανία καταλαμβάνεται από φόβο και κατάθλιψη, μια κοινωνία που λαχταρά εμπιστοσύνη, πολιτική ηγεσία.
»Ο πρόεδρος ήταν εδώ, η υπουργός Εσωτερικών επίσης, η τοπική πρωθυπουργός. Μόνο ο Σολτς όχι.
»Όταν συνοδεύεις τον καγκελάριο, μιλάς με τους ανθρώπους που τον γνωρίζουν καλά, μαθαίνεις ότι δεν εκτιμά και πολύ τέτοιες χειρονομίες.
»Γι αυτόν πρόκειται για πολιτική των συμβόλων, που δεν λύνει προβλήματα.
»Δεν πιστεύει ότι οι άνθρωποι περιμένουν τέτοια δείγματα από αυτόν.
»Είναι ο λόγος που μετά από 4 μήνες στην εξουσία είναι ένας αόρατος για πολλούς καγκελάριος, ένας πολιτικός σκαντζόχοιρος που σπάνια δείχνει τα αγκάθια του.
»Όταν τον αντικρίσεις, βλέπεις έναν άνδρα που με μικρά βήματα και ελαφρά γυρτή πλάτη περπατά στα κόκκινα χαλιά, που συχνά μιλά στα μικρόφωνα με χαμηλή φωνή, που τα χαρακτηριστικά του προσώπου του σπάνια προδίδουν τι σκέπτεται και τι αισθάνεται».
Οι σχολιαστές αναφερόμενοι ειδικότερα στον πόλεμο στην Ουκρανία και τις γερμανικές ανησυχίες, τους κινδύνους από ενδεχόμενη κλιμάκωση, την ύφεση, τις επιπτώσεις στις τιμές ενέργειας και τη μεγαλύτερη προσφυγική έξοδο από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αναρωτιούνται:
«Πριν 4 εβδομάδες στη Βουλή ο Σολτς έκανε λόγο για σημείο καμπής, η φράση αποτυπώθηκε….
»Είναι όμως ο κατάλληλος για να συνοδεύσει τους Γερμανούς σε μια νέα εποχή; Τί τον διακρίνει, τί του λείπει;
»Μπορεί κάποιος σαν κι αυτόν να οδηγήσει καλά μέσα από μια κρίση;».
ΠΗΓΗ: dw.com
