Σαν σήμερα το 1987: Πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Λιβερά Ξάνθης

Το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα που σημειώθηκε πριν από 36 χρόνια στα στενά του Νέστου και συγκλόνισε το πανελλήνιο αλλά δυστυχώς χωρίς να έχει ληφθεί σοβαρή μέριμνα αντιμετώπισης των θεμάτων ασφαλείας των σιδηροδρόμων.

«Για όσους δεν γνωρίζουν αλλά και για όσους θυμούνται. Στις 31 Μαρτίου 1987, λίγο έξω από τον σταθμό των Λιβερών, στα στενά του Νέστου, συγκρούστηκαν μετωπικά η 611 επιβατική αμαξοστοιχία με προορισμό την Αλεξανδρούπολη και μια εμπορική αμαξοστοιχία με προορισμό την Θεσσαλονίκη.

Ο τραγικός απολογισμός: 4 νεκροί, 2 βαριά, 7 ελαφρά τραυματίες. Τα δύο τρένα εκτροχιάζονται. 2 βαγόνια με μαζούτ πιάνουν φωτιά ενώ μεγάλη ποσότητα μαζούτ καταλήγει στον Νέστο. Η Λεμονιά Χουτουρίδου, ήταν η τροχοπεδήτρια του ΟΣΕ εν υπηρεσία στην 611 και μια από τους 4 νεκρούς του τραγικού δυστυχήματος. Η Ακαδημία Αθηνών και ο ΟΣΕ τίμησαν μεταθανάτια την Λεμονιά, για την αυτοθυσία της.

 

Ο Σταμάτης Τσάκος για το δυστύχημα στα Λιβερά

Ζητήσαμε από τον κ. Σταμάτη Τσάκο πρώην Διευθυντή  Μακεδονίας – Θράκης  του ΟΣΕ  να μας πει κάποιο χαρακτηριστικό περιστατικό που έμεινε στην μνήμη του και να τι μας είπε: «Υπάρχουν πολλά. Εκείνο όμως που έχει μείνει στη μνήμη μου είναι το τραγικό ατύχημα που έγινε στα Λιβερά. Εκείνο θυμάμαι πιο έντονα, γιατί εκεί έμεινα τρία μερόνυχτα για να δούμε πώς έγινε το ατύχημα και να αποκαταστήσουμε την κυκλοφορία. Εκεί έμεινα 3 μέρες και 3 νύχτες, χωρίς φαγητό χωρίς να κοιμη­θώ, χωρίς να πάω στο σπίτι μου. Το δίλημμα δεν ήταν απλός με­γάλο αλλά και τριπλό. Όταν πήγα στο σπίτι, ήταν να φάω, να πλυθώ ή να κοιμηθώ. Ήταν μια εμπειρία που θα μου μείνει πραγ­ματικά αξέχαστη».

 

 

Σάββας Μαυρομάτης: Δεν μπορώ ούτε να το σκέπτομαι

Είναι από εκείνα τα γεγονότα όχι μόνο δεν μπορεί να μιλήσει ούτε και να το σκέπτεται. Ο κ. Σάββας Μαυρομάτης ήταν προϊστάμενος της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Οι εικόνες που αντίκρισε ήταν σοκαρίστηκες. «Δεν θέλω ούτε να μιλήσω ούτε να σκέπτομαι εκείνη τη τραγωδία.»   μας είπε με πόνο ψυχής ο κ. Σάββας Μαυρομάτης

Χρήστος Γιαννακιδης: Θυμάμαι

Μια εβδομάδα πριν από το τραγικό δυστύχημα η Λεμονιά Χουτουρίδου βρέθηκε στο σιδηροδρομικό σταθμό Διαλογής Θεσσαλονίκης προκειμένου να εκτελέσει υπηρεσία εμπορικής αμαξοστοιχίας με προορισμό την Ειδομένη. Εκείνη την ημέρα ο γράφων είχε υπηρεσία. Αφού Λεμονιά Χουτουρίδου έκανε την παραλαβή των λογιστικών προχώρησε στον έλεγχο των βαγονιών του συρμού. Σε ένα από τα βαγόνια μου ανέφερε ότι δεν υπήρχε μολυβδοσφραγίδα. Της εξήγησα ότι έγινε έλεγχος και ότι υπάρχει σφραγίδα. Πήγαμε μαζί για τον έλεγχο αρκετά μετρά μακριά κοντά στο ΤΧ1. Εκεί της έδειξα σε ποιο σημείο ήταν η μολυδοσφραγίδα. Της είπα ότι σε ορισμένα βαγόνια οι σφραγίδες δεν είναι εμφανείς η βρίσκονται κάτω από κάλυμμα. Δεν θα ξεχάσω πόσες φορές μου ζήτησε συγγνώμη. Πόσες φορές μου είπε, “λυπάμαι που σας ταλαιπώρησα.” Στο πρόσωπο της διέκρινα το μεγαλείο της ψυχής αυτής της κοπέλας. Η στιγμή εκείνη μου έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένη στην μνήμη μου

Αιωνία σου η μνήμη Λεμονιά Χουτουρίδου