Με πόσες οπτικές γωνίες και αγωνίες,δεν μπορούμε να δούμε και να ανακοινώσουμε τα πιστεύω και τις πεποιθήσεις μας?
Αλλες τόσες φορές ,να το διαβάσουμε,να το επεξηγήσουμε,μπορούμε να βρούμε ο καθένας μας,τη δική του αιτιολογία που γράφτηκε,τη δική του επεξήγηση ,για το κάθε τι που νοιώθουμε,αισθανόμαστε και εδραιώνονται μέσα μας ,στο είναι μας.
Γητευτής του είναι μας,δεν είναι κανένας άλλος,παρά εκείνος που θα θελήσει,να δει ,να καταλάβει και κυρίως να ακούσει και να νοιώσει τις ανησυχίες μας.
Μα αυτή τη φορά ,δε θα αναφερθώ,σε υπαρκτό άτομο,σε άτομο που όντως ,με τις ενέργειές του και τις κινήσεις του,κατέστησε τις δικές μου αποσβολωμένες και παγωμένες,στη θύμηση και την πεθυμιά του.
Μα θα μιλήσω,για μια άυλη μορφή ,για μια ιδέα,για μια επουδιώδη αξία και ιδανικό,αναμφίβολα και αδιαπραγμάτευτο,δικό μου ,δικό σας,όλων που πιστεύουμε και υποκλινόμαστε με δέος και σεβασμό,με καλοσύνη,ευγένεια,μα κυρίως,με θλίψη,για τα τεκτενόμενα και για τις νέες επιβληθείσες τάξεις πραγμάτων και αθέων όντων.
Δεν είναι κανένας άλλος ,απ τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό μας,που ναι,μαρτύρησε Χριστιανοί για μας,γαιτί μας είχε καταλάβει τις αδυναμίες και τα πάθη μας και θέλησε να μας λυτρώσει και να πάρει το μερίδιο ,που δεν του ανήκε,όλο κατάδικό του και να αναληφθεί εις τον Ουρανό ,δίπλα στο Δημιουργό μας τον Παντοδύναμο και Πατέρα Του.
Από μικρή στο σχολείο μου ,έμαθα να αγαπώ το Χριστούλη μας ,την Παναγίτσα μας,έτσι τότε τους αποκαλούσαμε,με τα υποκοριστικά τους,σαν να θέλαμε να τους νοιώσουμε δίπλα μας ,ένα με μας και με ότι θέλαμε και παρακαλούσαμε να μας χαρίσουν ,να μας δωρίσουν και να γευτούμε την απέραντή τους Φιλευσπλαχνία.
Μα τώρα βλέπετε ,μεγαλώνοντας,ολοένα και περισσότερο ,απομακρυνθήκαμε,απ το Λόγο του Κυρίου ,απ τα μονοπάτια εκείνα που κάποτε τα νομίζαμε δικά μας και θέλαμε να τα ερευνήσουμε,να τον αγγίξουμε,να το φτάσουμε,όσο το δυνατό ,μας ήταν επιτρεπτό και όσο περισσότερο τον επικαλούμασταν,τόσο νοιώθαμε την αμέριστή του συμπαράσταση.
Μα τα χρόνια πέρασαν,οι αξίες άλλαξαν,νουθετήθηκαν,άλλα ,υλικά ,υλιστικοί παράγοντες αγαθών και ευχαρίστησής μας,μέσω του ρημαδο καταναλωτισμού και της ρημαδο αποφυγής,προς τα Θεία και Ιερά Κειμήλια και Υπάρχοντα,κτίσματα ,της Ορθοδοξίας και των Ύμνων εκείνου που ηρεμούν και γαληνεύουν κάθε ταραγμένη ψυχή και ταλαντευόμενη συννείδηση.
Με πονάει να βλέπω ,να ακούω ,ακόμα και από δικά μου άτομα,να απαρνιούνται το έργο του,τα Άγιά Του Πάθη,μόνο και μόνο ,γιατί δυσπιστούν ,μπροστά στο Μεγαλείο της Απεραντοσύνης και της Ολότητας της Αγιότητάς Τους.
Με συνθλίβει να ακούω,να αφουγκράζομαι και να νοιώθω ,πως αυτά που πιστεύω ακράδαντα και αδιάψευστα,δε βρήκαν εκείνα τα εδάφη τα εύφορα,πριν λίγο καιρό,μα τώρα αγριάδες,παραφυάδες,άλλων ,άσκοπων και άκυρων λογισμών,εδραιώνονται και αρχίζουν να ριζώνουν.
Κάτι αδέρφια μου Χριστιανοί δεν κάνουμε,καλά ,κάτι δεν κατανοούμε και το κυριότερο,λανθάνουσες οδοί και λανθάνοντες δρόμοι,σκιρτούν, λυγούν,μπροστά σε ένα φόβο,που δε θα πρεπε να μας ταιριάζει και να μας χαρακτηρίζει.
Δε θα μου πει κανένας,πως ,πότε ,που ,εγώ θα νοιώσω το Χριστό μας ,τον Ιησού,να το λατρέψω,να κοινωνήσω των Αχράντων Μυστηρίων.,όταν καιρό τώρα,είχα αφήσει πίσω μου όλα αυτά ,όσο κι αν τα πίστευα και τα ασπαζόμουν.
Δε θα μου δηλώσει κανένας .το τι θα κάνω,που θα πιστεύω,πότε και πως θα λατρεύω εγώ το μοναδικό μου Πλάστη και Δημιουργό ,όταν ,παρόλο τις πεποιθήσεις μου ,τα δικά μου παρακαλητά και τις ικεσίες,τα δικά μου ξάγρυπνα μερόνυχτα,που δεν τα ξέρει κανείς ,ήμουν εγώ κι εκείνος,μόνο ,μαζί και του τα χα εμπιστευθεί τα πάντα .
Δε θα επιτρέψω σε κανένα να μου υποδείξει ,να μου επιβάλλει και να απαιτήσει από μένα,να δηλώσω,λες και είναι έγγραφο απόδειξης,την Πίστη μου και την Αφοσίωσή μου σε κείνον,όταν ναι,πάντα ήταν μέσα στην καρδιά μου ,άσχετα ,αν δε φερόμουν θρησκόληπτα,παρά θρησκευόμενη.
Δεν υπάρχει περίπτωση ,να αφήσω κάποιον να μου πει τι……
Κάθε συγκυρίας είναι θέλημα Θεού,δείτε το φίλοι μου έτσι,δείτε το,σα μια δική μας ,ξέχωρη ,δοκιμασία,αντοχής,υπακοής,θέλησης και κυρίως, μεταμέλειας και αναδιοργάνωσης ,των πάντων που μας περιβάλλουν και μας περιτριγυρίζουν.
Μέγιστο το Όνομά του και η Χάρις του ,μα πιστέψτε με ,αυτό που ζω εγώ εδώ και κάποιο διάστημα ,δεν είναι τυχαίο,απλά είναι αλληλένδετο και συνυφασμένο ,με δική μου υπακοή,όχι μόνο στο Σωτήρα μας,αλλά και στις αναπλάσεις και καταθέσεις της ψυχής μου,σε άλλα ,ώριμα,νέα κιτάπια ,που θα γράψουν,θα ακουστούν,μα κυρίως θα μεταδώσουν το Όνομά΄του,σε μήκη και πλάτη του Κόσμου αυτού ,που τόσο τυραννήσαμε και κακομεταχειριστήκαμε.
Έχετε στο νου σας,πως με τα χέρια μας ,βγάζουμε τα μάτια μας ,τις περισσότερες φορές, αφού εγκαθίσταται δίπλα μας και παντού ,εκείνη η ενέργεια ,αρνητικότατη και πάντα με το χειρότερο τρόπο,αποδιδόμενη,σε μας τους ίδιους και μόνο.
Ο Θεός ,δε θα μας εκδικηθεί ποτέ ,δεν είναι ο Τιμωρός μας,παρά ο ενδιάμεσος για ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΟΛΑ .
Δε μ αγγίζει τι προτείνουν,τι προτάσσουν οι Μεγαλοσχήμονες ,οι Μεγαλο Αρχιερείς,όταν ξέρω ,μέσα μου ,πως η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ,ΔΕ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΠΟΤΕ ,ΜΕΣΩ ΔΙΑΔΟΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ,αφού τόσα χρόνια ,δεν είπε κανείς τίπ0τα ,αν και το βλέπουμε και απο μας τους ίδιους .
Νόσησε κάποιος ,απ τη Θεία Μετάληψη?μην τρελαθούμε!!!!
Αλλά όταν βλέπω γύρω μου ,να φεύγει κόσμος,να γίνεται τρελή εισαγόμενη πλέον διασπορά του ιού ,απ΄τα μακρινά εκείνα μέρη ,που μόνο στα παραμύθια και στα ταξίδια της φαντασίας μας ,αναφερόμασταν κάποιοι από μας.
Όταν διαπιστώνω ,την ανησυχία ,το φόβο,προκαλούμενο είτε υπαρκτό ,εξαντλώντας πιθανότητες,συντελεστές,παράγοντες και παραμέτρους, εεεε! τότε απλά κάνω αυτό που μου επιβάλλει η λογική και όχι το συναίσθημά μου .
Το συναίσθημά μου ,παραμένει ακλόνητο και ακίνητο ,αλλά βλέπετε,ανθρώπινη αδυναμία,ο φόβος ,για τους δικούς μας ,να είμαστε δίπλα τουςυ και αυτοί σε μας .
Μόνο αυτό με κρατάει ,μόνο αυτό με λυγίζει,μόνο αυτό έχω στο νου μου .
ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΥΜΑ ..ΤΟΝ ΚΥΚΑΙΩΝΑ ..ΤΟΝ ΚΑΤΑΙΓΙΣΜΟ,,,όρων,λεξιλογίων,ιατρικών επεξηγήσεων,όλη αυτή η καταστροφή,,,,του ΝΩΕ τότε του ΑΝΟΟΥ ΤΩΡΑ ..
ΑΝ ΚΙ ΕΦΟΣΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ,,,ΠΟΛΕΜΟΣ ,,,ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΧΤΕΙ,ΟΤΑΝ ΜΥΑΛΑ ΝΟΣΗΡΑ ,ΕΠΙΔΙΔΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΝΟΥ ,ΠΡΟΣ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ!!!
Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ,ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ.
ΚΥΡΙΕ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ..ΜΑΣ!!
