Για άλλη μια φορά σήμερα τονίζουμε ότι όσα πολιτικά πρόσωπα, Βουλευτές κλπ. θελήσουν, μπορούν να προτάξουν τη χρησιμότητα του γνωστού “ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα” για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια, στα πέντε γνωστά νησιά στο νοτιότερο Αιγαίο και στο Νότιο Κρητικό πέλαγος. Τουτέστιν να πάρουν πρωτοβουλίες, ώστε οι κάτωθεν, όπως έλεγε ο Κορνήλιος Καστοριάδης, να πείσουν τους άνωθεν, για τα περαιτέρω.
Οι οποίοι αν δεν πεισθούν, είναι σαν να θεωρούν περίπου νόμιμες τις έρευνες της Τουρκικής εταιρείας πετρελαίου, όσο και τα διαλαμβανόμενα στο Τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Γιατί τότε η ναυτική και ενεργειακή Τουρκική πολιορκία της Ρόδου, της Καρπάθου, της Κάσου και της Κρήτης, θα ακολουθήσει την εις βάρος του Καστελόριζου πολιορκία. Και γιατί εν αρχή ην το εν λόγω νησί. Και δεν θα προστεθούν μόνον οι χάρτες με τα επιχειρήματα των ένθεν κακείθεν χιλιομετρικών δεικτών. Επίσης θα γίνεται η επίκληση και των, κατά τη γνώμη της Τουρκίας, ιστορικών δήθεν αναλογιών, με τα ζητήματα της Ίμβρου και της Τενέδου.
Μέχρι που ανοίγοντας παλιά τεφτέρια θα ξεσηκώσει τα των αρχών του 1914, όταν σε συνέλευση των μεγάλων δυνάμεων στο Λονδίνο αποφασίστηκε η επιστροφή του Καστελόριζου μαζί με την Ίμβρο και την Τένεδο στην Τουρκία. Αλλά και εκχωρήσεις αργότερα σε άλλες χώρες, με τελευταία την κατοχή από τα συμμαχικά λεγόμενα στρατεύματα, πριν τα 12νησα ενωθούν με την Ελλάδα, κατά το σωτήριο έτος 1948.
Και αν οι δυο Θρακικές Σποράδες της Ίμβρου και της Τενέδου είχαν την τραγική συνέχεια που είχαν, με την εις βάρος τους, παρά το άρθρο 14, Συμφωνία της Λωζάνης, και τις διώξεις και εκδιώξεις του εκεί Ελληνισμού, πριν από το εάλω του, είναι στο χέρι μας το Καστελόριζο, να μη γίνει μια νέα Ίμβρος, κατά πως το ορέγεται η Τουρκία.
Μοναδικές εγγυήσεις γι αυτό, πέραν της εθνικής άμυνας του ένστολου, όσο και ένδοξου στόλου του Αιγαίου, είναι δυο: Η υλοποίηση ενός έξυπνου, σοβαρού και επεξεργασμένου πορίσματος της διακομματικής επιτροπής, εφόσον γίνει δεκτή η πρόταση γι αυτήν, {βλ. PDF 12 Ναυτικά μίλια-Καστελόριζο} που θα αφορά βασικά στην αναπτυξιακή θωράκιση αλλά και σε μια δημογραφική εκτίναξη.
Και επίσης να επισπευσθεί, ει δυνατόν μέσα στις επόμενες ημέρες, η ενσωμάτωση από το νησί νέων εθνικών εδαφών, που ως γνωστό αποτελούν τα χωρικά ύδατα, διαμέσου της επέκτασης της θαλάσσιας Ελλάδας των 12 ναυτικών μιλίων, σύμφωνα άλλωστε με τις πρόνοιες του δικαίου της θάλασσας. Εννοείται ότι τα ίδια οφείλουν να γίνουν και στα υπόλοιπα τέσσερα νησιά.
Θα υπολείπεται η ανακήρυξη της ΑΟΖ, μετά των όποιων αναγκαίων εξοπλισμών για την πλήρη υπεράσπισή της, σε θάλασσα και αέρα, και που η μελέτη για την αγορά τους, οφείλει να ανατεθεί σε μια επιτροπή σοφών. Σοφών όμως. Ούτε από τη μια σχολή σκέψης ούτε από την άλλη. Να είναι από μια τρίτη σχολή.
Εκείνη που σε αντίθεση με τις δύο προηγούμενες, επιστρέφει στην ιστορία, όσο και στο “τα πάντα ρει” του Εφέσιου Ηρακλείτου, εμπνεόμενη από το ότι μπορούν το “ρει”αυτό να το επισπεύσουν στη γειτονική χώρα και άλλες εθνικές και πολιτισμικές οντότητες και ιστορικοί λαοί της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, με τους αγώνες τους για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία.
Οι δυόμιση, τρεισήμισι ή τεσσεράμισι πόλεμοι είναι το μπούγιου. Με τον Ερντογάν να πλειοδοτεί έναντι του όποιου πρώην συνεργάτη του.
Ο φόβος του επίδοξου πορθητή είναι άλλος. Εκείνος που βρίσκεται στη στήριξη όλων αυτών των λαών, μετά των φυλακισμένων ηγετών τους, καθώς και στη συνδρομή του Ελλαδικού, όσο και του Κυπριακού Ελληνισμού, στην κατάστρωση και την επίλυση της Τουρκικής εξίσωσης και επέκεινα του ομώνυμου προβλήματος.
Του Χρήστου Κηπουρού και Πασχάλη Χριστοδούλου
Ο πρώτος διετέλεσε Βουλευτής Έβρου {1993-2000}, ο δε δεύτερος, Δήμαρχος Σουφλίου {1994-1998},
