Eρωτηματικά προκύπτουν για το εάν οι αντλίες θερμότητες είναι η βέλτιστη λύση προς την πράσινη μετάβαση

4 Min Read
4 Min Read

Πλέον ακούμε συχνά ότι η αντλία θερμότητας επηρεάζει τους λογαριασμούς θέρμανσης και ηλεκτρικού ρεύματος. Είναι, όμως, πιο οικονομική ή στο τέλος ισοβαθμίζεται το κόστος; Ερωτήματα που απαντούν και μας εξηγούν οι υδραυλικοί και καταλήξτε μόνοι σας αν αξίζει ή όχι η αντλία θέρμανσης στο σπίτι.

Μεγάλη συζήτηση γίνεται γύρω από την βέλτιστη λύση για την θέρμανση του οικιακού τομέα.

Είναι η βέλτιστη λύση μέσω των αντλιών θερμότητας ή η λύση είναι μέσω της αξιοποίησης των δικτύων φυσικού αερίου με ανανεώσιμα καύσιμα;

Και φυσικά η παράμετρος που απασχολεί όλους τους καταναλωτές είναι το κόστος. Ποια είναι η πιο οικονομική λύση για το κάθε νοικοκυριό; Τι βάρη φέρνει η μετάβαση των κτιρίων στην νέα εποχή;

Η λύση της εγκατάστασης μιας αντλίας θερμότητας είναι υπερβολικά πιο κοστοβόρα σε σχέση με ένα λέβητα φυσικού αερίου/ανανεώσιμων καυσίμων.

Συγκεκριμένα, το κόστος για μια αντλία θερμότητας για ένα μέσο νοικοκυριό ανέρχεται σε €6.700, ενώ το αντίστοιχο κόστος λέβητα φυσικού αερίου ανέρχεται σε €3.900.

Παράλληλα, σε ένα υφιστάμενο σπίτι θα χρειαστεί και η αντικατάσταση των υπαρχόντων θερμαντικών σωμάτων ώστε να είναι αποδοτική η λύση της αντλίας θερμότητας, δεδομένου ότι τα παλαιού τύπου θερμαντικά σώματα δεν είναι καν συμβατά αλλά και νεότερα θερμαντικά σώματα δεν λειτουργούν αποδοτικά με αντλίες θερμότητας.

Σε μια τέτοια περίπτωση αντικατάστασης των υφιστάμενων θερμαντικών σωμάτων το κόστος αυξάνεται κατά €2.000 με €3.000  φθάνοντας συνολικά τις €10.000, δηλ. διαφορά στο κόστος σε σχέση με ένα λέβητα αερίου €6.000.

Μπορεί αυτή η διαφορά να αντισταθμιστεί από το χαμηλότερο λειτουργικό κόστος της αντλίας θερμότητας;

Και η απάντηση είναι πως όχι, καθώς η διαφορά στο λειτουργικό κόστος είναι της τάξεως των €200/έτος (ετήσιο κόστος θέρμανσης με αντλία θερμότητας €500 έναντι €700 με λέβητα φυσικού αερίου – η διαφορά μπορεί να μειωθεί περαιτέρω καθώς η τιμή του φυσικού αερίου πέφτει αναλογικά περισσότερο από την τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας), το οποίο σημαίνει ότι για ένα υφιστάμενο σπίτι το οποίο θα πρέπει να προχωρήσει και σε αλλαγή θερμαντικών σωμάτων θα χρειαστούν 30 έτη για να γίνει η απόσβεση του υψηλότερου κεφαλαιουχικού κόστους της αντλίας θερμότητας. Δηλαδή, δεν θα επέλθει καν η απόσβεση του υψηλότερου κόστους κατά τη διάρκεια λειτουργίας της αντλίας θερμότητας.

Και η όποια σκέψη για τυχόν επιδότηση φαίνεται απαγορευτική καθώς θα σήμαινε επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού κατά €42 δις , λαμβάνοντας υπόψη ότι μιλάμε για 7 εκ. συνδέσεις.

Και όλα αυτά για μια δράση η οποία δεν θα έχει καν άμεσο περιβαλλοντικό όφελος, καθώς όποια πρόσθετη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας που θα δημιουργηθεί από τις αντλίες θερμότητας θα καλύπτεται μέσω μονάδων φυσικού αερίου για πολλά χρόνια ακόμα.

Συνεπώς ως βέλτιστη λύση για την θέρμανση του οικιακού τομέα θα πρέπει να προωθηθεί η αντικατάσταση των λεβήτων πετρελαίου με λέβητες αερίου. Η συγκεκριμένη λύση από τη μία είναι σαφώς καλύτερη από οικονομική άποψη και από την άλλη έχει άμεσο αποτέλεσμα στην μείωση των εκπομπών CO2 και άρα στην προστασία του περιβάλλοντος από την κλιματική αλλαγή, αξιοποιώντας και τα δίκτυα φυσικού αερίου με ανανεώσιμα καύσιμα.