ΑΣ ΒΡΕΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ.

* της Άννας Ζανιδάκη

Πολλές φορές ίσως να χαν αποφευχθεί γεγονότα,θερμοκέφαλες αντιδράσεις,ακόμα και σπασμωδικές ,προς άλλους κινήσεις.

Ενημερώστε τον κόσμο,τα παιδιά ,το λαό ,μην αφήνεται το τραγικό συναίσθημα ,της τρομοκρατίας,του φόβου ,μα κυρίως,της ημιμάθειας ,να λειτουργεί άμεσα .

Προσπαθήστε να καταλάβετε και τις δυο μεριές, να αναγνωρίσετε, τόσο το φόβο,τη δυστυχία,αλλά και να κατανοήσετε, εκείνες τις στάσεις και τις συστάσεις ,που θα πρεπε να γίνονται.

Μη ζητάτε ,από μόνοι μας,μόνοι τους ,να έχουν καλή ,θετική διάθεση,αν εσείς,των ανάλογων οργανώσεων,δε δείτε καθαυτού το πρόβλημα και δεν εντρυφήσετε,μέσα στις ψυχές μας ,στις καρδιές μας .

Φυσικά δεν αναφέρομαι,στους λάθρο μετανάστες,που με το έτσι θέλω,θέλουν,επιδιώκουν να δράσουν ενάντια και εχθρικά απέναντί μας, σε ένα λαό, φιλήσυχο και φιλειρηνικό .

Δεν αναφέρομαι σε εκείνα τα μυαλά όπου γαλουχήθηκαν με μίσος κακία,από καθεστώτα και προκαθήμενους ή ακόμα και τώρα ,που επιδιώκουν την παύση της δημοκρατίας.

Πολιτεύματα ,που κόσμος πολύς,πολίτες διαφόρων λαών ,ξεχύνονται και βροντοφωνάζουν να εκλείψουν.

Αυτά τα μη δημοκρατικά καθεστώτα και στη θέση τους,να επικρατούν τα δημοκρατικά και τα εμπνεόμενα ,απ τη βασικότερη αρχή του ανθρωπίνου γένου.

Που δεν είναι άλλη ,παρά η ελεύθερη βούληση και η ανάλογη ελεύθερη φυσικά έκφραση αυτής .

Μα στο πέρασμα των χρόνων ,συγχέουμε ,τη δημοκρατία ,με την απόλυτη αναρχία .

Με το καθεστώς εκείνο της απόλυτης ,διαχείρησης ιδεών και αντιλήψεων,με γνώμονα όχι το εμείς ,αλλά το εγώ,το απόλυτο και κυρίαρχο,ενάντια σε κάθε δημοκρατική γνώμη και αντίληψη.

Τι να το κάνω,να το λέω,ότι υπάρχει δημοκρατία,όταν στην ουσία και στην πραγματικότητα,βλέπω ,κατά την ταπεινή μου γνώμη κι άποψη,μια επιβαλλόμενη ,επιβουλευόμενη,πριν καιρό,δικτατορική δημοκρατεύουσα Αρχή.

Ότι και να κάνω,ότι και να πω,το ζήτημα θα παραμείνει ,θα παραμένει,καιρό,χρόνια άλυτο.

Εφόσον οι Μεγαλοκατέχοντες, δε θέλουν ,αποφασιστικά και επιβλητικά,επιδεικτικά να αλλάξουν και να συμμορφωθούν,με το ρεύμα,το χείμαρρο των απλών ανθρώπων.

Ο απλός κόσμος,ξέρει το δικό του το καλό ,αλλά δυστυχώς,δεν είναι σύμφωνο και καθόλα απόλυτα συνεδεδεμένο ,με αρχές και εξουσίες,με επιβολές ποινών,που σίγουρα θα απήλλασσαν τη χώρα ,από πολλούς βραχνάδες.

Βρόγχοι του κατεστημένου,εκείνου του σαθρού και λαθραίου επιβαλλόμενου,που μετατρέπουν τα όχι σε ναι,που αδιαφορούν για την κατάντια ανθρώπινου επιπέδου ζωής και κατανάλωσης αγαθών,βασικών και απαραίτητων.

Ας βρεθεί κάποιος ,να μας μιλήσει ,να μας εξηγήσει,πως το Μεταναστευτικό ,το Προσφυγικό,εγώ θα το ονομάσω,το ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ.

Το οποίο επιβάλλεται να το λύσουν,διά οδών,όχι απλά,χρηματικών καταθέσεων και συνεπώς,εξαργυρωμένων αντιλήψεων,απαλλαγής τους.

Ευρέως εισόδου τους στη χώρα τους,αλλά με ανθρώπινα μέσα,με το να πλησιάσουν και να αγγίξουν τις καρδιές μας ,τις καρδιές τους ,με ζέση και συμπόνοια.

Δε θέλει κόπο, όπως ξέρετε,αλλά θέλει τρόπο,μέσα διαχείρησης, επιχειρησιακής σύμπλευσης,πορείας και συλλειτουργίας.

Των θεσμών και αρχών,ανθρώπων και όχι με μίσος και άγνοια,με ημιμάθεια και εναντίωση, με κακία και αδιαφορία.

Η όλη αυτή προσπάθεια,απαιτούσε και απαιτεί,εθελοντισμό.

Αν κι εφόσον, μπαίναν στη θέση ,να μας μάθουν,να μας διδάξουν,έστω και υπό μορφής σεμιναρίων,αυτούς ,εμάς.που θα θέλαμε να βάλουμε το παραμικρό μας λιθαράκι,σ αυτή τη δομή .

Σε αυτή τη στέγαση και συνεπέστατα σ αυτή τη μόρφωση και τη διαμόρφωση χαρακτήρα ,τότε ίσως να ήμασταν και περήφανοι που λεγόμαστε επάξια ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Τιτλοφορούν ψυχές,ασυνόδευτα,που θα πρεπε ,με τη συμβολή όλων μας ,εκείνες οι ψυχούλες ,να τις συνοδεύει πάντα η αγάπη και το νοιάξιμο,η φροντίδα και η καλοσύνη μας .

Απ την πρώτη στιγμή,συνέπασχα μ όλη αυτή την κατάσταση,μα κυρίως,με την άχρηστη συμπεριφορά και επικριτέα ,από όλους μας, από κάποια τέρατα, που εκμεταλλεύονταν εκείνα τα αθώα ματάκια, εκείνα τα αγνά κορμάκια .